Lewis Hamilton
MISTRZ KIEROWNICY
Jak dieta wegańska wpływa na wyniki w sporcie?
Wiek
38 lat
Waga
73 kg
Wzrost
174 cm
Rodzaj treningu
Wytrzymałościowy, siłowy, interwały
Jednostki treningowe
10- 14 tygodniowo
Dieta
High protein, Low carb, Low fat
Wartość netto
285 MLN $
Info ogólne
Siedmiokrotny mistrz F1
Tym razem przeniesiemy się z klatki MMA na tor wyścigowy. Każde pokolenie ma swojego bohatera, a w świecie Formuły 1 niepodważalnie jest nim Lewis Hamilton. Podobnie jak King LeBron, MJ czy GSP, Lewis Hamilton wyznaczył nowe standardy i osiągnął niesamowite sukcesy na torze wyścigowym.
Lewis Carl Davidson Hamilton, urodzony 7 stycznia 1985 roku w Stevenage w Anglii, to jedna z najważniejszych postaci w historii sportu motorowego. Jego pasja do wyścigów rozkwitła już w młodym wieku, a kiedy tylko zasiadł za kierownicą kartingowego bolidu, wydawało się, że nic nie może go powstrzymać. Jego talent i determinacja szybko zaprowadziły go na wyżyny tej ekscytującej dyscypliny.
Lewis Hamilton zadebiutował w Formule 1 w 2007 roku jako kierowca zespołu McLaren. Już w swoim pierwszym sezonie zachwycił świat, zdobywając drugie miejsce w mistrzostwach, przegrywając tylko minimalnie z doświadczonym Kimim Räikkönenem. Stał się najmłodszym kierowcą w historii, który zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej.
Sukcesy nie zatrzymały się na tym punkcie. W 2008 roku, podczas dramatycznego finału sezonu w Brazylii, Lewis Hamilton wywalczył swoje pierwsze Mistrzostwo Świata. Walka do samej końcówki wyścigu, kiedy to wyprzedził na ostatnim okrążeniu Tima Glocka, jest uznawana za jedną z najbardziej ekscytujących chwil w historii Formuły 1.
Po kilku latach w McLarenie, Hamilton postanowił podjąć nowe wyzwanie. W 2013 roku dołączył do zespołu Mercedes-AMG Petronas Formula One Team. To był decydujący moment w jego karierze. Mercedes zapewnił mu bolid zdolny do walki o zwycięstwa i tytuły mistrzowskie.
W kolejnych latach Hamilton zaprezentował swoje niesamowite umiejętności jako kierowca. Wypracował swoją reputację mistrza deszczu, wykorzystując trudne warunki na torze do osiągnięcia przewagi nad rywalami. Jego styl jazdy, finezja i szybkość sprawiają, że jest prawdziwym mistrzem kierownicy.
Lewis Hamilton zdobył szereg tytułów mistrza świata, bijąc rekordy w Formule 1. W latach 2014, 2015, 2017, 2018, 2019, 2020 i 2021 zdobywał tytuły mistrzowskie. Jego zdolność do utrzymywania się na szczycie przez tak długi okres czasu jest niesamowita i sprawia, że jest on jednym z największych kierowców w historii sportu motorowego.
Podobnie jak LeBron James, Lewis Hamilton angażuje się w działalność pozasportową i udziela się społecznie. Jest ambasadorem wielu organizacji charytatywnych i aktywnie działa na rzecz ochrony środowiska. Jego zaangażowanie w walkę o równość i przeciwdziałanie niesprawiedliwości stało się charakterystycznym elementem jego osobowości.
Poza tym, Hamilton to wszechstronny artysta. Jego zainteresowania obejmują muzykę, modę i sztukę. Jest zaangażowany w projektowanie swojej kolekcji odzieżowej oraz działa jako producent muzyczny.
Lewis Hamilton to nie tylko niesamowity kierowca Formuły 1, ale także wyjątkowy indywidualista, którego ambicje, determinacja i pozytywny wpływ na społeczeństwo czynią go jednym z najbardziej uwielbianych i szanowanych sportowców na świecie. Panie i Panowie, Lewis Hamilton.
Tłuszcz / 40%
Białko / 30%
Węglowodany / 30%
DIETA
Standardowo, zanim przejdziemy do samego schematu żywieniowego tego Wymiatacza. Wyścigi samochodowe to jeden z największych światowych sportów widowiskowych, z międzynarodową publicznością na równi z piłką nożną. Jednak w przeciwieństwie do literatury dotyczącej piłki nożnej, tej dotyczącej wyścigów samochodowych opublikowano mniej niż 30 recenzowanych artykułów na temat zmiennych wydajności kierowców. Ten brak opublikowanych danych jest niepokojący, ponieważ kierowcy samochodów wyścigowych są narażeni na wysokie temperatury otoczenia, trzy do pięciu razy większe niż siła grawitacji, tlenek węgla, hałas i wibracje, co skutkuje udokumentowanymi reakcjami fizjologicznymi, takimi jak przyspieszenie akcji serca (65%-80% maks.), temperatura ciała (38,0°C–39,8°C) i zmęczenie mięśni.
Chociaż podlegają tym ostrym fizycznym stresorom, kierowcy wyścigowi również muszą wytrzymać wymagające obciążenia poznawcze i są zobowiązani do ciągłego podejmowania decyzji o wysokiej stawce, w celu osiągnięcia optymalnych wyników. Fizjologiczne, poznawcze i psychologiczne czynniki stresogenne mogą wywoływać zmęczenie, które utrudnia prowadzenie pojazdu lub może prowadzić do wypadku z potencjalnymi szkodami dla kierowcy, innych zawodników i/lub widzów.
Aby spełnić fizyczne wymagania wyścigów (wraz z ich związaniem z intensywnym harmonogramem podróży), zmniejszyć ryzyko kontuzji i zoptymalizować wydajność, kierowcy wyścigów samochodowych uczestniczą w programach treningowych. Jednak badania dotyczące wzorców sprawności fizycznej, które są wymagane do udziału w elitarnych wyścigach na każdym poziomie, są ograniczone.
W kilku badaniach przeanalizowano zmienne sprawności, które elitarzy uważają za kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w wyścigach. Wyniki tych badań wskazują, że minimalny poziom tkanki tłuszczowej, wysoka wydolność sercowo-naczyniowa oraz silne mięśnie karku/ramion są ważnymi czynnikami wpływającymi na wydajność. Ponadto, anegdotyczne dowody od profesjonalnych kierowców związanych z motorsportem sugerują, że wraz z wiekiem może następować spadek wydajności z powodu niekorzystnych zmian w wydolności tlenowej i procentowej zawartości tkanki tłuszczowej.
Fizjologiczne uzasadnienie dla oceny tych specyficznych zmiennych sprawności można podsumować w następujący sposób:
– Wyższe szczytowe zużycie tlenu (VO2peak) może zapobiegać zmęczeniu podczas zawodów i umożliwia optymalną regenerację pomiędzy zawodami.
– Niższy procent tkanki tłuszczowej zmniejsza dodatkową wagę w samochodzie wyścigowym.
– Mocna szyja pozwala kierowcy przeciwstawić się siłom grawitacji występującym podczas przyspieszania/hamowania i pokonywania zakrętów.
Wyjątkową kwestią u sportowców wyścigów samochodowych są siły działające na głowę (podczas przyspieszania/hamowania i pokonywania zakrętów), które mogą negatywnie wpływać na funkcje układu wzrokowego i przedsionkowego kierowcy oraz upośledzać sprawność układu mięśniowo-szkieletowego górnej części ciała.
Więc, szybkie podsumowanie tego, co tutaj widzimy:
– Waga i poziom BF będą istotnymi czynnikami do monitorowania – ponieważ będą wpływać na to, jak oddziaływują na nasze ciało siły działające w aucie w trakcie wyścigu, i odwrotnie.
– Odpowiednia wytrzymałość tlenowa i beztlenowa – z naciskiem na tlenową, ponieważ zakresy HR max znajdują się głównie w strefie 3 i 4.
– Odpowiednia siła mięśniowa karku/ramion, dorzucmy do tego siłę chwytu oraz core – czyli w sumie muszą być silni w każdej sferze.
– Utrzymanie skupienia na wysokim poziomie przez długi okres – co warunkuje poniekąd schematy żywieniowe, które będą pomagały w tym, jak pracuje nasz mózg.
– Odpowiednie nawodnienie – ze względu na wysoką temperaturę w pojeździe/kombinezonie.
– Trening kognitywny i neuronalny.
– Odpowiednia regeneracja mięśniowa oraz odpowiednia regeneracja mózgu.
Uff. Trochę tego jest, jak na sport, w którym atleci nie byli klasyfikowani jako pełnoprawni sportowcy jeszcze jakiś czas temu.
Dobra, to część teoretyczną mamy za sobą. Przechodzimy zatem do części właściwej.
W jednym z wywiadów, gwiazda Mercedesa opowiedziała, jak lekarze ostrzegali ją przed trudnościami z uzyskaniem wystarczającej ilości białka na diecie wegańskiej. Ostatecznie jednak „wygładził” swój poziom energii dzięki tej diecie. „Od tego czasu zdobyłem pięć tytułów mistrza świata” – powiedział. „Byłem bardziej konsekwentny niż kiedykolwiek w przeszłości. Chciałem udowodnić ludziom, że się mylą. I to właśnie zrobiłem”.
Tutaj zrobimy chwilę przerwy, bo muszę pokusić się o delikatny komentarz. W diecie wegańskiej źródłami białka są głównie strączki i tofu. Owszem, mamy produkty zbożowe, które również zawierają białko, ale Hamilton mówił, że jego dieta jest wysokobiałkowa i niskowęglowodanowa. Strączki, mimo że mają sporo białka, zawierają również dużo węglowodanów. Zakładając, że Hamilton spożywa 1,5g białka na kg masy ciała, co daje około 120g białka dziennie, przy spożywaniu soczewicy musiałby dostarczyć sobie jednocześnie znaczną ilość węglowodanów. To nie jest dieta low-carb.
Jeśli chodzi o tofu, sytuacja wygląda nieco lepiej. Ale również tutaj jest wiele niuansów do uwzględnienia. Chcę tylko pokazać pewne niespójności między deklaracją Hamiltona o diecie niskowęglowodanowej a realiami. Chyba że przez „low-carb” miał na myśli unikanie prostych węglowodanów lub produktów przetworzonych.
Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na fakt, że dieta roślinna jest uboga w leucynę, ponieważ białko roślinne nie zawiera pełnego profilu aminokwasowego. Mamy oczywiście zamienniki żywieniowe, jak białka roślinne wzbogacone o leucynę, ale to już wprowadza nas w sferę suplementacji.
Idziemy dalej. Na śniadanie, Hamilton lubi zafundować sobie grzankę z awokado lub samo awokado z owocami i smoothie, zwłaszcza gdy jest w okresie redukcji wagi. Cytując: „Wstaję rano i jem na przykład awokado na grzance, a jeśli ograniczam węglowodany, rano jem awokado z owocami i smoothie”. Dodaje również: „Zawsze mam koktajle. Uwielbiam różne koktajle z białkiem roślinnym. Zwykle jem to prawdopodobnie dwa lub trzy razy dziennie, ponieważ jest to szybkie i łatwe. Wkładam składniki do blendera i mogę zabrać ze sobą”.
Obiad zazwyczaj składa się z sałatki z dużą ilością awokado oraz dużej ilości warzyw. „Na obiad” – mówi Hamilton – „uwielbiam roślinne curry, które są trochę bardziej kaloryczne, ale smakują świetnie”. Jego ulubioną przekąską jest hummus, danie z Bliskiego Wschodu przygotowywane z ciecierzycy. Hamilton dostarcza organizmowi energii dzięki dużej ilości orzechów i wegańskich batonów proteinowych.
Dobra, więc przyjrzyjmy się kolejnym elementom diety:
Tłuszcze – tutaj widzimy spory udział kwasów tłuszczowych nienasyconych, szczególnie wysoką podaż awokado, które jest źródłem jednonienasyconych KT.
Zdrowe tłuszcze: Awokado jest bogate w zdrowe tłuszcze, głównie kwas oleinowy (jednonienasycony), który może pomóc w obniżeniu poziomu złego cholesterolu (LDL) i zwiększeniu dobrego cholesterolu (HDL), korzystnie wpływając na zdrowie serca.
Błonnik: Awokado jest dobrym źródłem błonnika pokarmowego, który wspomaga trawienie, utrzymuje prawidłową florę bakteryjną jelit i może pomóc w utrzymaniu zdrowej masy ciała.
Składniki odżywcze: Awokado zawiera wiele ważnych witamin i minerałów, takich jak witamina K, witamina C, witaminy z grupy B (takie jak witamina B-6 i kwas foliowy), potas, magnez i miedź.
Antyoksydanty: Zawarte w awokado antyoksydanty, takie jak luteina i zeaksantyna, mogą pomóc w ochronie oczu przed szkodliwym działaniem wolnych rodników.
Wspomaganie zdrowia mózgu: Zawartość kwasu oleinowego w awokado jest korzystna dla mózgu, wspomagając funkcje poznawcze i zapobiegając stanom zapalnym.
Orzechy: W zależności od rodzaju orzechów mamy:
Kwas oleinowy: To jest ten sam zdrowy kwas tłuszczowy, który występuje także w oliwie z oliwek i awokado. Jest jednonienasyconym kwasem tłuszczowym z rodziny omega-9 i ma korzystny wpływ na zdrowie serca.
Kwas linolowy: To jest jednonienasycony kwas tłuszczowy z rodziny omega-6. Jest niezbędny dla organizmu, ale powinniśmy dbać o odpowiednią równowagę między kwasami omega-6 a omega-3. Nadmiar kwasu linolowego może przyczyniać się do stanów zapalnych, dlatego ważne jest, aby spożywać go w umiarkowanych ilościach.
Kwas alfa-linolenowy: To jest wielonienasycony kwas tłuszczowy z rodziny omega-3. Jest prekursorem dla innych ważnych kwasów tłuszczowych omega-3, takich jak EPA (kwas eikozapentaenowy) i DHA (kwas dokozaheksaenowy). Kwas alfa-linolenowy ma korzystny wpływ na zdrowie serca i jest ważny dla funkcjonowania mózgu – niestety tutaj konwersja u ludzi jest bardzo słaba, dlatego jeżeli nie spożywamy ryb, konieczna staje się odpowiednia suplementacja.
Błonnik: Orzechy dostarczają błonnika pokarmowego, który wspomaga trawienie, utrzymuje prawidłową florę bakteryjną jelit i może pomóc w utrzymaniu zdrowej masy ciała dzięki uczuciu sytości.
Białko: Orzechy są źródłem białka roślinnego, ważnego dla wzrostu, naprawy tkanek i ogólnego funkcjonowania organizmu.
Witaminy i minerały: Orzechy dostarczają różnych witamin, takich jak witamina E (silny antyoksydant), witamina B-6 (ważna dla funkcji mózgu i układu odpornościowego) oraz minerały, takie jak magnez, miedź i cynk.
Antyoksydanty: Orzechy zawierają antyoksydanty, które pomagają zwalczać wolne rodniki i chronić organizm przed uszkodzeniem oksydacyjnym, co może pomóc w zapobieganiu różnym chorobom.
Witamina E: Orzechy są doskonałym źródłem witaminy E, szczególnie tokoferoli. Witamina E działa jako silny antyoksydant, chroniąc organizm przed uszkodzeniem oksydacyjnym spowodowanym działaniem wolnych rodników. Pomaga również w ochronie komórek, lipidów i białek przed utlenianiem.
Polifenole: Orzechy zawierają różne polifenole, takie jak kwas elagowy.
Flawonoidy: Niektóre rodzaje orzechów, takie jak orzechy włoskie, zawierają flawonoidy, takie jak kwercetyna i kaempferol. Flawonoidy są antyoksydantami, które mogą pomóc w ochronie serca i zmniejszeniu ryzyka chorób sercowo-naczyniowych.
Selen: Orzechy, zwłaszcza brazylijskie, są bogatym źródłem selenu, który ma funkcję antyoksydacyjną. Selen wspomaga aktywność enzymów antyoksydacyjnych w organizmie, pomagając w ochronie komórek przed uszkodzeniem oksydacyjnym.
Fitosterole: Orzechy zawierają fitosterole, które są korzystne dla zdrowia serca, pomagając obniżyć poziom cholesterolu. Wśród nich wyróżniamy beta-sitosterol, campesterol i stigmasterol, które są najbardziej rozpowszechnionymi fitosterolami.
Węglowodany: Tutaj mamy owoce i dodatek warzyw strączkowych, które też stanowią źródło białka w diecie wegańskiej. Warzywa strączkowe – tutaj przeważają węglowodany złożone, głównie skrobia, która wpływa na długie uwalnianie glukozy i pomaga w utrzymaniu relatywnie stabilnej gospodarki cukrowej.
Owoce: widzimy spory udział owoców jagodowych, więc niska zawartość węglowodanów, spory udział antyoksydantów i wysoki udział błonnika. Owoce jagodowe, takie jak jagody, borówki amerykańskie, maliny, poziomki, jeżyny i truskawki, są bogatym źródłem błonnika pokarmowego. Błonnik jest niezbędnym składnikiem diety, który ma wiele korzyści zdrowotnych dla organizmu. Owoce jagodowe wyróżniają się szczególnie wysoką zawartością błonnika w porównaniu z innymi owocami.
Jagody zawierają zarówno rozpuszczalny, jak i nierozpuszczalny błonnik. Rozpuszczalny błonnik tworzy żel w jelitach, co może pomóc w regulacji poziomu cholesterolu we krwi i stabilizacji poziomu cukru krwi. Nierozpuszczalny błonnik natomiast zwiększa objętość masy stolca, co pomaga w utrzymaniu zdrowej regularności wypróżnień. Spożywanie owoców jagodowych jest korzystne dla zdrowia jelit, przewodu pokarmowego i ogólnego trawienia. Ponadto, błonnik pomaga w dłuższym utrzymaniu uczucia sytości, co może wspomagać kontrolę wagi ciała. Utrzymanie wagi jest ważne dla kierowców F1, ponieważ nadwaga może spowolnić samochód. W rezultacie Hamilton, podobnie jak inni kierowcy, unika węglowodanów.
Komentarz:
Uważam dietę wegańską za nieoptymalną dla sportowców czy ogólnie ludzi aktywnych fizycznie. Jest trudna do zbilansowania, wymaga suplementacji, jest uboga w pewne składniki żywieniowe i bogata w inne. Nie ma przewagi nad dietą wszystkożerców z naukowego punktu widzenia, jeśli chodzi o wyniki sportowe. Ale dobrze zbilansowana dieta wegańska nie obniża wyników sportowych.
Czy na diecie wegańskiej można osiągać sukcesy? Hamilton pokazał, że tak. Czy uważam, że taki model jest optymalny? Nie. Jeśli jesteś zawodowcem i jesteś weganinem, potrzebujesz specjalisty, który pomoże zbilansować dietę i suplementację.
Indywidualizacja jest kluczem. Nie wybrałbym żadnego skrajnego modelu, czy to wegańskiego czy mięsożercy, jako optymalnego dla sportowców.
TRENING
W motosporcie musimy zwrócić uwagę na kilka elementów:
– Odpowiednia wytrzymałość tlenowa i beztlenowa – z naciskiem na tlenową, ponieważ zakresy HR max znajdują się głównie w strefie 3 i 4.
– Odpowiednia siła mięśniowa karku/ramion; dorzućmy do tego siłę chwytu oraz core – w sumie muszą być silni w każdej sferze.
– Utrzymanie skupienia na wysokim poziomie przez długi okres – trening twojego mózgu to również trening.
Zatem zaczniemy od cytatu:
„Lubię dźwigać, ale muszę być ostrożny, bo kierowcy Formuły 1 nie powinni być zbyt ciężcy, ponieważ więcej mięśni oznacza więcej kilogramów. Niekorzystne jest także posiadanie zbyt rozbudowanych mięśni na ramionach i barkach, ponieważ potrzebny jest niski środek ciężkości w samochodzie.”
„Jako kierowca ważne jest, aby mieć dobrze działający układ sercowo-naczyniowy. Podczas dwugodzinnego wyścigu puls może wynosić średnio 160-170 uderzeń na minutę. Podczas kwalifikacji może wzrosnąć nawet do 190 uderzeń na minutę. Dlatego dużo biegam. Sprinty są częścią każdego treningu.”
„Gdy byłem młody, miałem mnóstwo energii i czułem, że mogę zrobić wszystko. Wsiadałem w samochód i starałem się po prostu wygrać każdy wyścig.”
„Jednak na przestrzeni lat eksperymentowałem z wieloma różnymi dyscyplinami, takimi jak boks i muay thai. Obecnie dużo ćwiczę pilates, skupiając się na moim core – mięśniach głębokich.”
Oprócz treningu siłowego, kierowca Mercedesa uprawia również narciarstwo biegowe na dużych wysokościach oraz Muay Thai.
W 2017 roku założył w Meksyku bazę do porannych sesji Muay Thai oraz popołudniowego surfingu i pilatesu.
„Każdy może podnieść ciężar i zrobić przysiad.”
„Muay Thai jest zabawne, ponieważ jest tak cholernie trudne. Trzymaj ręce w górze, uderzaj, uderzaj łokciami, kopnij wysoko, do goleni, klękaj. Jest dużo koordynacji, ruchu i techniki.
Okay, zatem podzielimy sobie trening na kategorie:
- Trening siłowy
Cytat:
„Trening kierowcy Formuły 1 to zazwyczaj trening ogólnorozwojowy, gdy jesteś w samochodzie. Najważniejsza jest stabilność twojego centrum ciała, aby mieć siłę do oporu wobec bocznych ruchów ciała. Naciskasz na swoje mięśnie zginaczy i pośladki podczas przyspieszania przy pedałach, nie mocno, ale przez długi okres czasu.”
Hamilton wykonuje trening siłowy 6x w tygodniu – w jego schemacie widzimy sporo ćwiczeń wielostawowych, dużo pracy na wolnych ciężarach, ale też delikatne skupienie na elementach treningu split – bo każdy dzień w planie treningowym obejmuje pojedynczą partię mięśniową (czego trochę nie rozumiem). Dodatkowo Hamilton zaznacza, że po każdej sesji siłowej wykonuje ekstra trening szyi.
Co daje trening siłowy w przypadku sportów motorowych?
Poprawa wytrzymałości fizycznej: Jazda w wyścigach samochodowych jest bardzo wymagającym zadaniem fizycznym, ponieważ kierowcy muszą utrzymywać pełną koncentrację i precyzję przez długi okres czasu. Trening siłowy zwiększa ogólną wytrzymałość ciała, co pozwala kierowcom utrzymać odpowiednią kontrolę nad pojazdem nawet podczas ekstremalnych warunków.
Wzmacnianie mięśni krytycznych: Kierowcy potrzebują silnych mięśni krytycznych, takich jak mięśnie brzucha, pleców, nóg, ramion i szyi, aby wytrzymać działające na ciało siły G (przyspieszenia boczne) podczas zakrętów i zmiany kierunku na torze.
Poprawa reakcji i koordynacji: Trening siłowy, szczególnie ćwiczenia wielostawowe, pomaga w rozwijaniu reakcji i koordynacji, co jest niezbędne do szybkiego reagowania na zmieniające się warunki na torze i utrzymania precyzyjnej kontroli nad pojazdem.
Zwiększenie bezpieczeństwa: Silniejsze mięśnie core (środkowej części ciała) pomagają kierowcom utrzymać stabilność podczas wypadków i kolizji, co może zmniejszyć ryzyko poważnych obrażeń.
Lepsza kontrola nad pojazdem: Silne mięśnie nóg pozwalają kierowcom utrzymać odpowiedni nacisk na pedałach (np. przyspieszeniu, hamowaniu), co jest kluczowe w zapewnieniu precyzyjnej kontroli nad pojazdem.
Zapobieganie zmęczeniu: Dzięki lepszej wytrzymałości i siłom mięśniowym kierowcy mogą utrzymać wysoką koncentrację i wydajność przez cały wyścig, minimalizując zmęczenie i spadek jakości jazdy.
Poprawa postawy ciała: Trening siłowy może pomóc w utrzymaniu prawidłowej postawy ciała, co jest ważne zarówno dla zdrowia, jak i dla optymalnej wydajności podczas jazdy na torze.
- Trening HIIT – Sprinty.
Jak mówił Hamilton, HR w trakcie wyścigu utrzymuje się średnio na poziomie 60 – 80% HR max. Jednak czasami dochodzi nawet do 95% HR max – czyli wchodzimy w strefy maksymalne. Dodatkowo, biorąc pod uwagę czas trwania samego wyścigu, który wynosi 1-2 godziny, gdzie nasz organizm jest wystawiony na wiele czynników stresowych i nasze serce pracuje w strefach 3 i 4, odpowiednia wydolność układu sercowo-naczyniowego jest kluczowa. Obok typowego treningu cardio, Hamilton wybiera sprinty jako element sesji HIIT.
Sprinty pomagają rozwijać cechy takie jak:
Szybkość: Sprinty to doskonałe ćwiczenie do rozwijania szybkości. Krótkie dystanse i wysoka intensywność pozwalają sportowcom pracować nad osiąganiem maksymalnych prędkości.
Wytrzymałość krótkotrwała: Sprinty angażują głównie systemy energetyczne ATP-PC (fosfokreatynowy) i glikolityczny, co wpływa na poprawę wytrzymałości krótkotrwałej.
Siła nóg: Wykonując sprinty, sportowcy intensywnie aktywują mięśnie nóg, w tym mięśnie czworogłowe uda, mięśnie pośladkowe oraz mięśnie łydek. Regularne treningi sprinterskie przyczyniają się do zwiększenia siły tych mięśni.
Szybkość reakcji: Podczas sprintów sportowcy muszą szybko reagować na sygnały startu oraz na zmiany kierunku i intensywności ruchu.
Koordynacja: Sprinty wymagają doskonałej koordynacji ruchowej, zarówno podczas samego biegu, jak i startu, aby osiągnąć efektywność i zachować równowagę.
Angażowanie układu nerwowego: Intensywne sprinty stymulują układ nerwowy, co przekłada się na lepszą synchronizację i efektywność pracy między mózgiem a mięśniami.
Wzrost zdolności przetwarzania tlenu: Mimo krótkiego czasu trwania sprintów, przyczyniają się one do zwiększenia zdolności organizmu do przetwarzania tlenu, co pozytywnie wpływa na ogólną wydolność.
Spalanie kalorii: Intensywne ćwiczenia, takie jak sprinty, efektywnie przyspieszają spalanie kalorii i redukcję tkanki tłuszczowej.
Poprawa ogólnej kondycji: Sprinty stanowią efektywny sposób poprawy ogólnej kondycji fizycznej i wytrzymałości, nie tylko dla sprinterów, ale także dla atletów z innych dyscyplin.
- Trening Sportów Walki
To jeden z ciekawszych elementów treningu, który implementuje Hamilton. Jest to jednocześnie jedna z moich ulubionych zasad, szczególnie w okresie poza sezonowym – czyli wykorzystanie innej dyscypliny sportowej, by poprawić swoje umiejętności w głównym sporcie.
Jeżeli przyjrzymy się temu, jakie cechy rozwija trening Muay Thai (MT) – dyscyplinie sportowej preferowanej przez Hamiltona – możemy wskazać następujące elementy:
Koordynacja: Muay Thai wymaga synchronizacji ruchów całego ciała, zarówno podczas ataku, jak i obrony. Pomaga to rozwijać zdolność do wykonywania różnorodnych kombinacji technik z właściwą precyzją.
Siła: Uderzenia, kopnięcia oraz bloki w Muay Thai pomagają rozwijać siłę mięśniową. Silne mięśnie są kluczem do skuteczności technik i zachowania odpowiedniej postawy.
Wytrzymałość: Muay Thai to intensywna dyscyplina, która wymaga wysokiej wytrzymałości fizycznej. Trening skupia się na rozwijaniu zarówno wytrzymałości krótkotrwałej (dla indywidualnych rund) jak i długotrwałej (by utrzymać wysoki poziom przez cały pojedynek).
Szybkość: W Muay Thai trzeba reagować niemal natychmiast na ruchy przeciwnika i wykonywać techniki ekspresowo. Trening zwiększa szybkość reakcji i wykonania ruchów.
Równowaga: Wiele technik w Muay Thai wymaga dobrej równowagi, nie tylko w pozycji stojącej, ale także w ruchu. Ćwiczenia, takie jak kopnięcia na jednej nodze czy uniki, wspierają rozwój stabilności.
Zwinność i elastyczność: Muay Thai angażuje wiele grup mięśniowych, co wymaga dobrej zwinności i elastyczności. Regularne ćwiczenia rozciągające oraz specyficzne dla tej dyscypliny pomagają w rozwijaniu tych właściwości.
Refleks: Skuteczny zawodnik Muay Thai potrafi szybko reagować na ruchy rywala, broniąc się lub atakując. Trening wzmacnia zdolność do natychmiastowej i precyzyjnej reakcji na dynamicznie zmieniającą się sytuację w ringu.
Precyzja: Precyzyjne wykonywanie technik jest kluczowe w Muay Thai, aby osiągnąć zamierzony efekt. Systematyczne treningi pomagają doskonalić technikę, prowadząc do skuteczniejszych ataków i obron.
Kreatywność ruchowa: Muay Thai to nie tylko sport, ale też sztuka walki, dająca dużą swobodę w wyborze technik. W trakcie treningów zachęca się do eksperymentowania z różnymi kombinacjami, co kształtuje kreatywność ruchową.
- Trening Kognitywny
Symulatory treningowe: Berlin stwierdza: „Zawodowi sportowcy w różnych dyscyplinach nauczyli się zachowywać spokój, kontrolować emocje i podejmować trafne decyzje mimo obaw. Chodzi o wyłączenie tej części kory przedczołowej, która odpowiada za samokrytykę, lęk czy strach… i pozwolenie ciału działać w sposób automatyczny, do którego zostało wyszkolone”. Osiągnięcie tego tzw. stanu flow wymaga stałego wysiłku. Można to osiągnąć poprzez techniki odstresowywania, jak medytacja, malowanie czy słuchanie muzyki. Nurk dodaje: „Kluczem jest zachowanie spokoju pod presją. Dzięki temu możemy skupić się w pełni na danej chwili, pozwalać naszym refleksom na kontrolę i działać na najwyższym poziomie. Wyścigi są przede wszystkim walką psychiczną. Sposobem na rozwijanie umiejętności jest stała rywalizacja.”
Dodatkowo, intencjonalne ćwiczenia na symulatorze przyczyniają się nie tylko do szybszej reakcji, ale też do podejmowania lepszych decyzji – zarówno podczas treningów, jak i na torze wyścigowym.
Ćwiczenia na refleks:
Symulator wyścigowy: Regularne treningi na zaawansowanych symulatorach pozwalają zawodnikom doświadczyć realistycznych warunków wyścigów i rozwijać umiejętności koncentracji oraz reakcji.
Gry i zadania komputerowe: Różnorodne gry i aplikacje mają na celu testowanie i rozwijanie percepcji oraz reakcji zawodników. Zadania te wymagają szybkiego oceniania sytuacji i podejmowania decyzji.
Testy poznawcze: Zawodnicy są poddawani testom, które oceniają koncentrację, pamięć, uwagę i reakcję. Wyniki tych testów pomagają zidentyfikować obszary do poprawy.
Ćwiczenia percepcji wzrokowej: Trenują zdolność szybkiego rozpoznawania i analizy obrazów, np. poprzez identyfikację i rozróżnianie szybko pojawiających się elementów na ekranie.
Reakcje na światło: Zawodnicy trenują szybkie reagowanie na sygnały świetlne, takie jak zielone czy czerwone światło, imitujące start wyścigu.
Reakcje na dźwięk: Treningi bazują na reagowaniu na sygnały dźwiękowe, takie jak sygnały startu, sytuacji awaryjnych czy zmian warunków toru.
- Joga / Pilates
Pilates stał się integralną częścią treningu wielu czołowych sportowców. Kluczowe korzyści z treningu Pilates dla kierowców wyścigowych to:
1. Wzmacnianie rdzenia (core): Pilates kładzie nacisk na wzmocnienie mięśni rdzenia, takich jak mięśnie brzucha, pleców i miednicy. Taka stabilność jest niezbędna dla kierowców, zwłaszcza w trudnych warunkach na torze.
2. Elastyczność: Ćwiczenia Pilates poprawiają elastyczność mięśni i stawów, zapobiegając urazom i zwiększając zakres ruchu – niezbędne dla kierowców, których ciała są narażone na duże obciążenia.
3. Koordynacja: Dzięki angażowaniu wielu mięśni jednocześnie, Pilates sprzyja lepszej koordynacji ruchowej, co jest kluczowe dla szybkich reakcji na torze.
4. Redukcja stresu: Elementy oddechowe i relaksacyjne w Pilates pomagają zmniejszyć stres i zwiększyć koncentrację przed wyścigiem, co przekłada się na lepsze decyzje podczas rywalizacji.
5. Wzmacnianie szyi i pleców: Z uwagi na duże obciążenia w trakcie wyścigów, wzmocnienie mięśni szyi i pleców jest niezbędne. Pilates doskonale spełnia tę rolę, pomagając minimalizować ryzyko urazów i zmęczenia podczas długotrwałych rywalizacji.
SUPLEMENTACJA
Jeżeli chodzi o suplementację, nie uzyskaliśmy wiele informacji. Wiemy, że w składzie jest na pewno omega-3. Podejrzewam, że jest to omega-3 z alg (ALK). Wskazuje na to 100% waga, która zawiera głównie BH, witaminę B12 oraz białko roślinne.
Omega-3 ma kluczowe znaczenie dla funkcji mózgu: wpływa na redukcję działania toksycznego, poprawia funkcje kognitywne i układu sercowo-naczyniowego oraz chroni nasze ciało przed działaniem wolnych rodników. W kontekście diety wegańskiej, omega-3 powinno być spożywane w dużych ilościach. Myślę, że warto byłoby przyjmować około 3-5 gramów dziennie. Jednakże, czy faktycznie używano oleju rybiego bogatego w EPA i DHA, czy tylko wegańskiej wersji z alg, bogatej w PH?
Witamina B12 jest niezwykle ważna, głównie występuje w mięsie, więc jej brak w diecie roślinnej jest wyraźnie odczuwalny. Jej niedobory mogą prowadzić do problemów z układem nerwowym, funkcjami metabolicznymi oraz produkcją czerwonych krwinek.
Białko roślinne, które było już wcześniej omawiane, pełni ważną funkcję w kontekście uzupełnienia białka. Jest kluczowym elementem regeneracyjnym, przyspiesza regenerację glikogenu mięśniowego, ale również wspomaga odbudowę mięśni.
Suplementacja jest niezbędna w diecie wegańskiej ze względu na potencjalny deficyt pełnowartościowego białka. Warto również monitorować poziom żelaza, aby zapobiec anemii. Kreatyna jest kolejnym ważnym suplementem, zwłaszcza dla wegan i wegetarian, którzy mogą uzyskać z niej największe korzyści, zarówno pod względem funkcji kognitywnych, układu odpornościowego, jak i kostno-szkieletowego.
Leucyna jest ważna ze względu na fakt, że białko roślinne jest niepełnowartościowe. Wspomaga syntezę białka i utrzymanie bilansu azotowego. Jeśli chodzi o wsparcie funkcji kognitywnych, warto zastanowić się nad suplementacją adaptogenów lub tropików, które są dopuszczone przez WADA i mogą pomóc w optymalizacji koncentracji podczas rywalizacji.
Podsumowując, trzy kluczowe suplementy stosowane przez Hamiltona to omega-3, witamina B12 oraz białko roślinne.
Proponowane suplementy
W sklepie testosterone.pl na kod Marek otrzymacie 7% rabatu.
Nie mamy informacji na temat jakich konkretnie suplementów używa ten wymiatacz, dlatego wybraliśmy dla was te, które uważamy za najlepsze.
RUTYNY
1. Medytacja
Zmniejszenie objawów depresji i lęku: Według badania przeprowadzonego przez Harvard Medical School, regularna praktyka medytacji może zmniejszyć objawy depresji i lęku u ludzi z zaburzeniami nastroju.
Poprawa zdolności uczenia się i zapamiętywania: Badanie opublikowane w czasopiśmie naukowym Psychological Science wskazuje, że medytacja może poprawić zdolności uczenia się i zapamiętywania.
Zmniejszenie objawów chorób neurodegeneracyjnych: Według badania przeprowadzonego przez John Hopkins Medicine, regularna praktyka medytacji może zmniejszyć objawy chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera i choroba Parkinsona.
Poprawa snu: Badanie opublikowane w czasopiśmie naukowym JAMA Internal Medicine sugeruje, że medytacja może pomóc w poprawie jakości snu i zmniejszeniu objawów bezsenności.
Regulacja emocji: Badanie opublikowane w czasopiśmie Emotion wykazało, że medytacja uważności poprawiła regulację emocji w grupie sportowców.
2. Zimno / Krioterapia
Przyśpieszenie regeneracji: Zastosowanie zimna, takie jak lodowate kąpiele czy krioterapia miejscowa, może pomóc w przyśpieszeniu procesów regeneracyjnych po intensywnym treningu lub zawodach. Chłodzenie tkanek i mięśni redukuje metabolizm i przepływ krwi, co zmniejsza obrzęki i uszkodzenia tkanek. Dzięki temu organizm szybciej usuwa toksyny i substancje odpadowe, jednocześnie dostarczając składniki odżywcze do uszkodzonych tkanek, co sprzyja szybszemu powrotowi do pełnej sprawności.
Zmniejszenie stanów zapalnych: Zimno działa przeciwzapalnie, ograniczając reakcję zapalną w tkankach mięśniowych. Intensywny trening może prowadzić do mikrourazów i stanów zapalnych w mięśniach, które powodują ból i dyskomfort. Zimno pomaga zminimalizować te stany zapalne, co jest szczególnie ważne dla sportowców, gdzie szybka regeneracja i zmniejszenie stanów zapalnych mogą przeciwdziałać przewlekłym kontuzjom.
Mniejsza bolesność mięśni: Zimno ma działanie analgetyczne, co oznacza, że może zmniejszyć dolegliwości i ból mięśni po intensywnym wysiłku fizycznym. Stosowanie lodu czy krioterapii miejscowej po treningu może złagodzić ból i napięcie mięśniowe, umożliwiając sportowcom lepsze przygotowanie do kolejnych treningów.
Ekspresja iryzyny: Zimno może wpływać na aktywność iryzyny, hormonu białkowego uwalnianego podczas aktywności fizycznej. Iryzyna sprzyja wzrostowi termogenezy i spalaniu tkanki tłuszczowej. Wykorzystanie krioterapii może zwiększyć ekspresję iryzyny, co może być korzystne dla sportowców dążących do redukcji tkanki tłuszczowej i poprawy wydolności fizycznej.
Stymulacja układu immunologicznego: Zimno może stymulować układ immunologiczny, zwłaszcza przy stosowaniu krioterapii całego ciała. Krótkotrwała ekspozycja na ekstremalnie niskie temperatury może aktywować układ immunologiczny, co zwiększa odporność organizmu na infekcje i choroby. Wzmocniony układ immunologiczny pomaga sportowcom uniknąć chorób.
3. Sauna
Stymulacja białek szoku cieplnego: Sauna, dzięki podwyższeniu temperatury ciała, może stymulować produkcję białek szoku cieplnego. Te białka odgrywają kluczową rolę w ochronie komórek przed szkodami spowodowanymi stresem cieplnym oraz fizycznym. Aktywacja tych białek może zwiększyć odporność organizmu na stres termiczny, co jest istotne podczas intensywnych treningów lub zawodów w trudnych warunkach.
Zmniejszenie ryzyka chorób sercowo-naczyniowych: Regularne korzystanie z sauny może wpłynąć na rozszerzenie naczyń krwionośnych, co może pomóc w obniżeniu ciśnienia krwi i zmniejszeniu ryzyka chorób sercowo-naczyniowych.
Poprawa wydolności tlenowej: Sauna poprzez poprawę krążenia może wpłynąć korzystnie na zdolność organizmu do przetwarzania tlenu, co ma pozytywny wpływ na wydolność tlenową.
Lepsza tolerancja na wysiłek w cieple: Regularne korzystanie z sauny może przyzwyczajać organizm do wysokich temperatur, co zwiększa tolerancję na wysiłek w cieple i redukuje ryzyko przegrzania.
Komentarz na temat skuteczności sauny: Korzyści z korzystania z sauny są wsparciem zarówno dowodami naukowymi, jak i doświadczeniami wielu osób. Jednak ważne jest, aby podchodzić do nich z umiarem i dostosowywać czas oraz częstotliwość korzystania z sauny do indywidualnych potrzeb.
4. Akupunktura
Leczenie bólu: Akupunktura jest często stosowana do łagodzenia różnorodnych dolegliwości bólowych. Stymulując określone punkty na ciele, może wspierać uwalnianie endorfin i poprawiać przepływ energii Qi, co może przynosić ulgę w bólu.
Redukcja stresu i poprawa samopoczucia: Akupunktura może wpłynąć na układ nerwowy, modulując uwalnianie neuroprzekaźników, co może przynieść ulgę w stresie i poprawę nastroju.
Wspomaganie układu odpornościowego: Poprzez stymulację punktów akupunkturowych, akupunktura może potencjalnie wzmacniać układ odpornościowy.
Komentarz na temat skuteczności akupunktury: Korzyści z akupunktury są popierane zarówno dowodami naukowymi, jak i praktyką kliniczną. Niemniej jednak, jako terapia komplementarna, najlepiej jest łączyć ją z innymi metodami leczenia i konsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem terapii.
5. Sen
Znaczenie jakości snu: Niektóre osoby doświadczają trudności z utrzymaniem głębokiego snu. Poruszanie się w trakcie snu lub częste budzenie mogą wskazywać na zaburzenia snu lub inne problemy zdrowotne. Ograniczenie ekspozycji na światło niebieskie przed snem, na przykład przez stosowanie blokerów niebieskiego światła lub ograniczenie korzystania z elektroniki, może pomóc w regulacji rytmu dobowego i poprawie jakości snu. Czytanie książki tuż przed snem może pomóc w relaksie i przygotować ciało do snu.
Skutki niedoboru snu:
Nadmierna senność: Po niespokojnej nocy, osoba może doświadczyć uczucia stałej senności w ciągu dnia. Mikrosen, czyli krótkie, niezamierzone drzemki, mogą być reakcją organizmu na chroniczne zmęczenie.
Słaba koncentracja uwagi: Brak snu obniża zdolność koncentracji, utrudniając uczenie się i przetwarzanie informacji. Efekty te mogą być porównywalne z tymi obserwowanymi po spożyciu alkoholu.
Zmniejszona zdolność adaptacji: Chroniczny brak snu może wpływać na elastyczność poznawczą, utrudniając dostosowywanie się do nowych sytuacji. Osoby cierpiące na niedobór snu mogą wykazywać sztywność w myśleniu i problem z adaptacją do zmieniających się okoliczności.
Zmniejszona zdolność emocjonalna: Brak snu może zakłócać zdolność do rozpoznawania i przetwarzania emocji. Wpływa to negatywnie na zdolność do oceny sytuacji, zwłaszcza w kontekstach wymagających empatii czy rozumienia emocjonalnych niuansów.
Komentarz na temat znaczenia snu: Sen jest niezbędny dla naszego fizycznego i psychicznego zdrowia. Wielu badaczy i lekarzy zgadza się co do kluczowej roli, jaką odgrywa on w funkcjonowaniu mózgu, utrzymaniu równowagi emocjonalnej oraz zdolności do podejmowania decyzji. Dlatego ważne jest, aby dbać o regularny i odpowiedniej jakości sen.